System równoważnego czasu pracy. Równoważny czas pracy polega na wydłużaniu czasu pracy w danym dniu czy tygodniu, na rzecz skrócenia czasu pracy w innym dniu lub tygodniu albo udzieleniu dni wolnych od pracy. System równoważy czas pracy tak, aby w okresie rozliczeniowym jego dopuszczalny wymiar nie był przekroczony. Obowiązek tworzenia grafików pracy. Grafik pracy jest podstawowym elementem planowania pracy, jednak nie każdy pracodawca jest zobligowany do układania harmonogramów. Wyjątkiem są firmy, w których praca jest wykonywana w podstawowym systemie, a obowiązki świadczone są w stałych godzinach. W tym przypadku informacja o stałym Jeśli jesteś zatrudniony na podstawie umowy o pracę, masz do dyspozycji 4 dni urlopu na żądanie, które są częścią urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 lub 26 dni rocznie. Zatem, jeśli pracownik wykorzysta 4 dni urlopu na żądanie, będzie mógł przeznaczyć jedynie 16 lub 22 dni na urlopy wypoczynkowe. Czas pracy kierowcy tira, czyli przewozy międzynarodowe. Z kolei czas pracy kierowcy tira, a więc wykonującego przewozy międzynarodowe do końca stycznia 2022 roku regulowało rozporządzenie 561/2006. 2 lutego 2022 r. zostało zastąpione przez rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006. Data publikacji: 2015-04-17. Na potrzeby zarządzania czasem pracy w Kodeksie pracy zdefiniowano pojęcie tygodnia pracowniczego. Przez tydzień pracowniczy należy zawsze rozumieć 7 kolejnych dni kalendarzowych. Początek tygodnia pracowniczego przypada na pierwszy dzień przyjętego okresu rozliczeniowego, w związku z czym bardzo rzadko Witam, nie wiem nawet jak dobrze nazwać ten temat.. ale mam taki problem: System pracy - 12 godzinny, 14 pracowników (czasami ta liczna się zmienia w okresie letnim) Potrzebny mi jest grafik do pracy, który: - uwzględnia "prośby" i urlopy pracowników - pilnowanie odstępów między zmianami - Zainteresował nas 12'sto godzinny system pracy, kierując się większą ilością dni wolnych od pracy.. - tutaj nasuwa się pytanie, czy np po "nocce" 12'sto godzinnej może być taka sama sytuacja, że dostajemy pierwszą zmianę?(zakładając że zachowany jest odstęp 12'sto godzinny). Skrócenie tygodnia pracy. Zgodnie z treścią art. 143 Kodeksu pracy na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system skróconego tygodnia pracy. Jest w nim dopuszczalne wykonywanie pracy przez pracownika przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia przy równoczesnym przedłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy nie więcej niż Zasady ustalania harmonogramu pracy dla pracownika zatrudnionego na część etatu. Wymiar czasu pracy w 2022 r. Zasady prowadzenia ewidencji czasu pracy. Obniżanie wymiaru czasu pracy oraz wynagrodzenia za okres choroby przypadającej na dni wolne. Wprowadzanie zmian w rozkładach czasu pracy, w tym w związku z COVID-19. Praca w CM LUX MED znajdującym się przy Al. Niepodległości 44 (Biurowiec Brama Portowa II) My zadbamy o: - stabilne i bezpieczne zatrudnienie w największej grupie medycznej w Polsce; - rynkowe wynagrodzenie oraz możliwość uzyskania premii kwartalnej; - zatrudnienie na podstawie umowy o pracę/ umowy cywilnoprawnej; - pracę w systemie zmian z możliwością dopasowania grafiku do Twojej l1jzs7. Jakie są zasady tworzenia harmonogramów czasu pracy? Co należy uwzględnić w takim harmonogramie? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule. Znaleźć można również wzór harmonogramu. Tworzenie harmonogramów czasu pracy jest niezbędne wszędzie tam, gdzie nie ma ustalonych stałych godzin i dni świadczenia pracy, wynikających z regulaminu pracy bądź umowy o pracę. Grafiki układać należy zwykle wówczas, gdy stosowany jest równoważny system czasu pracy. Charakteryzuje się on zmiennością liczby godzin pracy w poszczególnych dniach, a często również różnymi dniami pracy. Harmonogramy czasu pracy tworzone mogą być na okres krótszy niż okres rozliczeniowy, przy czym minimalnie muszą obejmować miesiąc. W przypadku stosowania miesięcznych okresów rozliczeniowych czasu pracy harmonogram opiewa jednocześnie na cały okres rozliczeniowy. Wiąże się to z koniecznością bezpośredniego uwzględnienia w nim takich kwestii, jak ● wymiar czasu pracy, ● liczba dni wolnych od pracy, ● maksymalna liczba dni pracy, ● „rozpisanie” dni wolnych za niedziele i święta na okres harmonogramowy. Pracownik powinien otrzymać swój grafik co najmniej na tydzień przed rozpoczęciem pracy w okresie, na który został sporządzony ten rozkład. Zasady tworzenia harmonogramów czasu pracy: ● harmonogram musi być zgodny z „wyznacznikami” wynikającymi z przepisów wewnętrznych (najczęściej z regulaminu pracy), wskazującymi na dni pracy i przedziały czasowe, w jakich praca może być planowana, ● w harmonogramie tworzonym na cały okres rozliczeniowy (najczęściej wówczas, gdy obowiązują miesięczne okresy rozliczeniowe) można zaplanować pracę nie wyższą niż wymiar czasu pracy dla danego miesiąca; tak samo w kwestii dni wolnych – należy zaplanować ich liczbę minimalną, odnosząc się do danego okresu, ● jeżeli harmonogram dotyczy tylko części okresu rozliczeniowego, to nie ma konieczności, by przewidziany w nim czas pracy był równy wymiarowi dla miesiąca, na który tworzy się harmonogram, podobnie z dniami wolnymi (wymiar i dni wolne muszą się zgadzać łącznie w okresie rozliczeniowym), ● w harmonogramie należy wskazać dni pracy, godziny rozpoczynania i kończenia pracy, ● planowana dzienna liczba godzin pracy musi być zgodna ze stosowanym systemem czasu pracy (maksymalnie 8 dla podstawowego, wyższe wymiary dzienne przy stosowaniu systemów równoważnych), ● jedyna przerwa, która musi być oznaczona w harmonogramie, dotyczy przypadków stosowania systemu przerywanego czasu pracy, ● planowana godzina rozpoczęcia pracy może przypadać w niezakończonej dobie pracowniczej jedynie wówczas, gdy stosowane są zmienne rozkłady czasu pracy, ● pracownik musi mieć zapewnione minimalne odpoczynki dobowe i tygodniowe, ● przy planowaniu pracy w niedziele i święta należy jednocześnie zaplanować (i odpowiednio oznaczyć) dni wolne w zamian za tę pracę, ● co najmniej jedna niedziela na cztery tygodnie musi być wolna od pracy. Zobacz również: ZUS Obowiązek tworzenia harmonogramów Obowiązek tworzenia indywidualnych rozkładów czasu pracy (harmonogramów, grafików) dotyczy wszystkich sytuacji, w których nie została wypełniona jedna z czterech przesłanek: 1) rozkład czasu pracy pracownika wynika z prawa pracy albo z umowy o pracę (będą to wtedy stałe rozkłady wskazujące na wykonywanie pracy w tych samych dniach i stałych godzinach), 2) pracodawca w porozumieniu z pracownikiem ustali czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm czasu pracy (zadaniowy czas pracy), 3) na pisemny wniosek pracownika stosuje do niego ruchome rozkłady czasu pracy, o których mowa w art. 1401 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (dalej: 4) na pisemny wniosek pracownika pracodawca ustali mu indywidualny rozkład czasu pracy (art. 142 Harmonogram (grafik) pracy jest niezbędny tam, gdzie nie ma ustalonych godzin i dni świadczenia pracy w regulaminie czy umowie o pracę. Jest dla pracownika jedynym skonkretyzowanym źródłem informacji o tym, kiedy będzie musiał świadczyć pracę. W harmonogramie tworzonym na cały okres rozliczeniowy można zaplanować pracę nie wyższą niż wymiar czasu pracy dla danego okresu rozliczeniowego. Najczęściej występuje to wówczas, gdy pracodawca stosuje miesięczne okresy rozliczeniowe – przy dłuższych raczej większość pracodawców tworzy harmonogramy na minimalny okres wymagany przez przepisy. Tak samo w kwestii dni wolnych – należy zaplanować ich minimalną liczbę odnosząc się do danego okresu rozliczeniowego. Przy planowaniu pracy w równoważnym systemie czasu pracy (12-godzinnej) pracownik będzie miał zawsze zapewnioną większą liczbę dni wolnych niż minimalna, ponieważ aby zrównoważyć nadpracowany ponad 8 godzin czas, pracodawca będzie rozpisywał więcej dni wolnych w harmonogramie. Część naszych pracowników pracuje w systemie równoważnego czasu pracy w jednomiesięcznych okresach rozliczeniowych. Planujemy im w harmonogramach pracę na zmiany zawsze 12-godzinne. Czy to jest prawidłowe? Przyjęcie zasady tworzenia harmonogramów zawsze z 12-godzinnymi dniami pracy oznaczałoby w wielu przypadkach planowanie pracy niezgodnie z wymiarem czasu pracy w okresie rozliczeniowym. W większości miesięcy niezbędne byłoby „skorygowanie” przynajmniej jednego dnia i zaplanowanie w nim pracy odpowiednio krótszej. W 2017 r. w poszczególnych miesiącach kalendarzowych czas pracy wynosi 152, 160, 168, 176 i 184 godzin. Przy planowaniu pracy zawsze 12-godzinnej należałoby uwzględnić: ● 12 lub 13 dni pracy (144 lub 156 godz.) – przy 152 godz. (kwiecień, grudzień), ● 13 lub 14 dni pracy (156 lub 168 godz.) – przy 160 godz. (luty, listopad), ● 14 dni pracy – przy 168 godz. (styczeń, maj, czerwiec, lipiec, wrzesień) – w tych miesiącach zgadzałby się planowany wymiar czasu pracy z wymiarem dla miesięcznego okresu rozliczeniowego obejmującego miesiąc kalendarzowy, ● 14 lub 15 dni pracy (168 lub 180 godz.) – przy 176 godz. (sierpień, październik), ● 15 lub 16 dni pracy (180 lub 192 godz.) – przy 184 godz. (marzec). W tych miesiącach 2017 r., w których wymiar czasu pracy nie wynosi 168 godzin, a obowiązują miesięczne okresy rozliczeniowe, przy planowaniu czasu pracy zawsze po 12 godzin następować musiałaby jedna z dwóch sytuacji: 1) wskazanie w grafiku niższej liczy godzin, niż wynika to z wymiaru czasu pracy dla danego miesiąca, 2) zaplanowanie w grafiku wyższej liczy godzin niż wynikająca z wymiaru czasu pracy dla danego miesiąca. W pierwszym przypadku pracodawca nie narusza przepisów o czasie pracy. Takie planowanie pracy ma jednak przełożenie na jego finanse. Mimo nieprzepracowania przez pracownika całego wymiaru czasu pracy dla miesiąca, pracodawca będzie musiał wypłacić pełne wynagrodzenie za ten miesiąc. Zgodnie z art. 94 pkt 2 pracodawca powinien w taki sposób organizować pracę, aby zapewniać pełne wykorzystanie czasu pracy. Niezrealizowanie tego obowiązku nie może powodować negatywnych skutków po stronie pracownika. W sferze budżetowej taka sytuacja zaś może pozostawać w sprzeczności z zasadami dyscypliny finansów publicznych. Bardziej skomplikowany jest drugi przypadek, czyli zaplanowanie o kilka godzin więcej do przepracowania niż wymiar czasu pracy dla danego miesiąca. Skoro pracodawca „rozpisuje” pracę ponad wymiar czasu pracy, to planuje pracę w godzinach nadliczbowych. Pracą taką jest bowiem praca ponad normy czasu pracy lub przedłużony dobowy wymiar czasu pracy. Normy czasu pracy to przeciętnie 40 godzin na tydzień w okresie rozliczeniowym. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie: ● konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii, ● szczególnych potrzeb pracodawcy. Żadna z tych przesłanek nie może być odniesiona do zwykłej organizacji pracy, uzasadniona wygodą związaną z planowaniem 12-godzinnych dni pracy. Szczególne potrzeby pracodawcy nie mogą być wynikiem stałych, powtarzalnych sytuacji związanych z organizacją pracy, ale dotyczyć powinny pewnych konkretnych sytuacji uzasadniających zwiększone zapotrzebowanie na pracę. Są to potrzeby specjalne, niecodzienne, odróżniające się od zwykłych potrzeb związanych z prowadzoną działalnością (uzasadnienie wyroku SN z 26 maja 2000 r., sygn. akt I PKN 667/99). Biorąc pod uwagę takie znaczenie „szczególnych potrzeb”, zakwestionować można praktykę polegającą na stałym zlecaniu pracy nadliczbowej tylko w związku z koniecznością ustalenia 12-godzinnej zmiany w jednym z dni miesiąca. Konieczne jest zatem rozpisanie co najmniej jednego dnia pracy w taki sposób, aby poprzez zaplanowanie w nim odpowiednio niższej liczby godzin do przepracowania niż 12, został zachowany wymiar czasu pracy dla danego miesiąca. Może to być rozłożone na kilka dni, np. w miesiącu, w którym wymiar czasu pracy wynosi 152 godziny, pracodawca planuje 12 dni pracy po 12 godzin i jeden dzień 8-godzinny albo 10 dni pracy po 12 godzin i 4 dni 8-godzinne. Przykładowy harmonogram czasu pracy dla lutego 2017 r. Założenia: ● pracownik pracuje w systemie równoważnym z miesięcznymi okresami rozliczeniowymi, ● pracodawca stara się planować pracę po 12 godzin, ● wszystkie soboty i niedziele są dla pracownika dniami wolnymi od pracy (patrz: wzór). WZÓR Harmonogram czasu pracy – luty 2017 Poniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota Niedziela 1 2 3 4 5 12 12 12 W5 WN 6 7 8 9 10 11 12 12 12 12 12 WH W5 WN 13 14 15 16 17 18 19 WH 12 12 12 WH W5 WN 20 21 22 23 24 25 26 12 12 WH WH WH W5 WN 27 28 12 4 WH – wolne harmonogramowe WN – wolna niedziela W5 – wolne z tytułu pięciodniowego tygodnia pracy MAREK ROTKIEWICZ prawnik, specjalista z zakresu prawa pracy, autor licznych publikacji prasowych oraz książkowych o tej tematyce, wykładowca, trener PODSTAWA PRAWNA ● art. 94, art. 129, art. 151 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy ( z 2016 r. poz. 1666; z 2016 r. poz. 2255) Równoważny system czasu pracy to jeden z systemów, który pracodawca może zastosować planując czas pracy pracowników. Z treści artykułu dowiesz się: jakie są zasady stosowania równoważnego systemu czasu pracy,w jaki sposób wprowadzić równoważny system czasu pracy,jakie są zasady rozliczania nadgodzin w przypadku stosowania równoważnego systemu czasu pracy,w jaki sposób ustalić harmonogramu czasu pracy w przypadku zastosowania równoważnego systemu czasu pracy,czy osoba niepełnosprawna może pracować w równoważnym systemie czasu pracy,czy istnieją szczególne formy równoważnego systemu czasu pracy? Wiem, że odnalezienie odpowiedzi na pytanie z zakresu czasu pracy, potrafi graniczyć z cudem. Przygotowałam dla Ciebie praktyczne i konkretne odpowiedzi na 94 pytania w tematyce, systemów czasu pracy, rozliczania godzin nadliczbowych, podróży służbowych. Równoważny czas pracy – zasady Równoważny system czasu pracy jest najczęściej stosowany w przypadku, w którym wykonywanie pracy przez pracownika w wymiarze do 8 godzin nie jest wystarczające aby zrealizować prace wynikające z charakteru prowadzonej przez pracodawcę działalności. W przypadku gdy rodzaj wykonywanej działalności pracodawcy lub rodzaj wykonywanej pracy tego wymaga, pracodawca może wprowadzić równoważny system czasu pracy w zakładzie pracy. W przypadku zastosowania równoważnego systemu czasu pracy wobec zatrudnionych, pracodawca może zaplanować pracownikowi wykonywanie pracy aż do 12 godzin w ciągu doby pracowniczej, co z kolei wymaga zaplanowania większej liczby dni wolnych od pracy w danym okresie rozliczeniowym albo krótszych, tzw. dniówek, czyli pracy np. przez 4 godziny w ciągu doby pracowniczej. System równoważnego czasu pracy może być zastosowany w obrębie jednego miesiąca rozliczeniowego, ale Kodeks pracy dopuszcza stosowanie tego systemu również w 3 miesięcznym okresie rozliczeniowym, a przy tzw. pracach sezonowych również maksymalnie w 4 miesięcznym okresie rozliczeniowym. Czy wiesz, że w przypadku wahań sezonowych w Twojej firmie, istnieje możliwość zmaksymalizowania dostępnych zasobów ludzkich? Koniecznie dowiedz się w jaki sposób dołączyć do otwartego rynku pracy. Czy ograniczenie przez ustawodawcę czasu trwania okresu rozliczeniowego oznacza, że pracodawca może zastosować ten system czasu pracy jedynie przez maksymalnie 3 lub 4 miesiące w roku kalendarzowym? Nie. Pracodawca jest obowiązany rozliczyć czas pracy pracownika maksymalnie w 3 miesięcznym (wyjątkowo w 4 miesięcznym) okresie rozliczeniowym. Uwaga! Zgodnie z art. 129 § 2 Kodeksu pracy, w każdym systemie czasu pracy, okres rozliczeniowy może być przedłużony do 12 miesięcy, jeśli jest to uzasadnione przyczynami obiektywnymi lub technicznymi, lub dotyczącymi organizacji pracy. Jak wprowadzić równoważny system czasu pracy? Wprowadzenie równoważnego systemu czasu pracy nie jest skomplikowane, ale uzależnione od tego czy w zakładzie pracy funkcjonują zakładowe związki zawodowe. Pracodawca jest obowiązany wprowadzić system i rozkład czasu pracy oraz obowiązujący pracowników okres rozliczeniowy w przepisach wewnątrzzakładowych, tj. w regulaminie pracy lub obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy. Jeśli pracodawca chce wydłużyć okres rozliczeniowy maksymalnie do 3 miesięcy (lub wyjątkowo do 4 miesięcy w przypadku wahań sezonowych), jednak w zakładzie pracy nie działa zakładowa organizacja związkowa, albo działa zakładowa organizacja związkowa ale nie wyraża zgody na ustalenie lub zmianę systemów i rozkładów czasu pracy oraz okresów rozliczeniowych czasu pracy, pracodawca może stosować wydłużony okres rozliczeniowy czasu pracy po uprzednim zawiadomieniu właściwego okręgowego inspektora pracy. System równoważnego czasu pracy może być wprowadzony również tam, gdzie obowiązuje system pracy zmianowej. Wprowadzając równoważny system czasu pracy należy pamiętać, że niektórzy pracownicy są wyłączeni z możliwości wydłużenia im dobowego wymiaru czas pracy (mogą pracować jedynie maksymalnie 8 godzin dziennie). Do grupy tej należą: – pracownice w ciąży, – osoby zajmujące stanowiska pracy, na których natężenie czynników szkodliwych dla zdrowia przekracza dopuszczalne normy, – osoby sprawujące opiekę nad dzieckiem do lat 4 (Ci pracownicy mogą pracować dłużej w ciągu doby pracowniczej, jeśli wyrażą na to pisemną zgodę). Nadgodziny w równoważnym systemie czasu pracy W przypadku pracy w równoważnym systemie czasu pracy, pracodawca w wyjątkowych sytuacjach, ma możliwość zlecenia pracownikowi dodatkowych godzin pracy. Dodatkowa praca wykonywana przez pracownika poza harmonogramowymi godzinami, jest pracą nadliczbową, za którą przysługuje czas wolny lub odpowiedni dodatek do wynagrodzenia. Przykład Rozkład czas pracy pracownika (w jednym z tygodni) wygląda następująco: poniedziałek – 12h; wtorek – 12h, środa – 12h, czwartek – 4h, piątek – wolne Pracodawca zlecił pracownikowi wykonywanie dodatkowej pracy w poniedziałek – 1h, w czwartek 8h i w piątek 4 godziny. We wszystkie dni, w które pracownik wykonywał dodatkowo zleconą pracę, wystąpiło przekroczenie dobowej lub tygodniowej normy czasu pracy, co powinno zostać odpowiednio zrekompensowane. Sprawdź pozostałe artykuły dotyczące czasu pracy: Jak rozliczyć nadgodziny u niepełnoetatowca? Nadgodziny dla niepełnoetatowca Limit nadgodzin – dobowy, tygodniowy i roczny Rozliczanie godzin nadliczbowych – wyjaśnienia i przykłady Co przysługuje za nadgodziny w sobotę? Zasady rekompensaty Nadgodziny w zadaniowym czasie pracy Godziny nadliczbowe w ruchomym czasie pracy W jaki sposób rozliczyć nadgodziny w równoważnym systemie czasu pracy? Pracodawca ma obowiązek rozliczyć nadgodziny pracownika w równoważnym systemie czasu pracy, podobnie jak w przypadku każdego innego systemu czasu pracy. Rozliczenie nadgodzin polega na ustaleniu czy pracownik wykonywał pracę poza harmonogramowymi godzinami i zrekompensowaniu ich czasem wolnym lub dodatkami do wynagrodzenia. Rozkład czas pracy pracownika (w jednym z tygodni) wygląda następująco: poniedziałek – 12h; wtorek – 12h, środa – 12h, czwartek – 4h, piątek – wolne Pracodawca zlecił pracownikowi wykonywanie dodatkowej pracy w poniedziałek – 1h, w czwartek 8h i w piątek 4 godziny. Pracodawca postąpił prawidłowo udzielając pracownikowi dzień wolny od pracy, w zamian za 4 godziny dodatkowej pracy w piątek, który miał być dla pracownika dniem wolnym od pracy. Za dodatkową godzinę pracę w poniedziałek i dodatkowe 4 godziny pracy w czwartek, pracodawca poza “normalnym” wynagrodzeniem, wypłaca pracownikowi dodatek do wynagrodzenia w wysokości 50% za 5 nadliczbowych godzin pracy. Harmonogram czasu pracy w równoważnym systemie czasu pracy Wykonywanie pracy w równoważnym systemie czasu pracy nie zwalnia pracodawcy (bezpośredniego przełożonego pracownika) z ustalania harmonogramu czasu pracy jego podwładnych. Aby w poprawny sposób ustalić harmonogram czasu pracy pracownika, konieczne jest ustalenie liczby godzin koniecznych do przepracowania w danym okresie rozliczeniowym: Przykład Pracownik wykonuje pracę w równoważnym systemie czasu pracy, w pełnym wymiarze czasu pracy, w 3 miesięcznym okresie rozliczeniowym. Pracodawca jest obowiązany ustalić harmonogram czasu pracy na okres od października do grudnia 2021 w taki sposób, aby w ciągu tych 3 miesięcy wypracował: 504 godziny, zgodnie z wyliczeniem: (40 godzin x 13 tygodni) + 8 godzin (1 dzień wystający, tj. 31 grudnia) – 24 godziny (3 święta) = 504 godziny Ustalenie harmonogramu czasu pracy polega na poprawnym zaplanowaniu liczby dni pracy, dni wolnych od pracy, a także liczby godzin do przepracowania w danym okresie rozliczeniowym, przy zachowaniu odpowiednich odpoczynków i nie planowaniu nadgodzin oraz przy założeniu, że pracownik może skorzystać co najmniej raz na 4 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Rozkład czasu pracy danego pracownika może być sporządzony – w formie pisemnej lub elektronicznej – na okres krótszy niż okres rozliczeniowy, obejmujący jednak co najmniej 1 miesiąc. Pracodawca przekazuje pracownikowi rozkład czasu pracy co najmniej na 1 tydzień przed rozpoczęciem pracy w okresie, na który został sporządzony ten rozkład. Osoba niepełnosprawna Osoba niepełnosprawna może wykonywać pracę w równoważnym systemie czasu pracy, przy spełnieniu pewnych warunków. Czas pracy osoby posiadającej orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma stały wymiar i wynosi 7 godzin dziennie oraz 35 godzin tygodniowo. Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo. Regulacje czasu pracy osób niepełnosprawnych nie mają jednak zastosowania w dwóch przypadkach: do osób zatrudnionych przy pilnowaniu (tj. wykonujących czynności bezpośrednio związane z pilnowaniem lub monitorowaniem mienia) orazgdy na wniosek osoby zatrudnionej lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników, lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą, wyrazi na to zgodę. O ile pracownik nie wykonuje pracy przy pilnowaniu mienia, pracownik powinien uzyskać zgodę od właściwego lekarza na niestosowanie przepisów ustawy o rehabilitacji. Szczególne rodzaje równoważnego systemu czasu pracy Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, czas pracownika może być wydłużony nawet do 16 godzin lub nawet 24 godzin. Przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 16 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. W systemie czasu pracy, w którym praca może być przedłużona do 16 lub 24 godzin, pracownikowi przysługuje, bezpośrednio po każdym okresie wykonywania pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezależnie od standardowego odpoczynku (tj, co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego) nieprzerwany tygodniowy odpoczynek pracownika. Do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Poznaj najważniejsze zasady prawa pracy, naucz się rozwiązywać skomplikowane przypadki pracownicze i działaj skutecznie w swojej roli. Sięgnij po encyklopedię praktycznej wiedzy kadrowo-płacowej: ,,Prawo pracy. First minute”. Unikatowy schemat: problem – pytanie – pojawiające się wątpliwości z zakresu prawa % praktycznej wiedzy z życia codziennego. Dla kogo? Dla dyrektorów, menadżerów i specjalistów tych, którzy lubią rozwiązywać problemy od praktyków, którzy wiedzą, że teoria uczy, ale to praktyka pozwala zrozumieć. Jakie korzyści? Rozwiń swoje nowe metody powodzeniem wdrażaj w życie przepisy prawa się, jak efektywnie rozwiązywać problemy nowe perspektywy do zarządzania pracownikami. Kup książkę. Dołącz do praktyków, którzy świadomie korzystają z przepisów. Każdy pracownik wraz z rozpoczęciem stosunku pracy poznaje określony czas rozpoczęcia pracy i zakończenia, czyli dobowy czas pracy. Wraz zapoznaniem się z ustalonym grafikiem podlega również określonemu trybowi pracy. Dla wielu firm, zależnie od charakteru prowadzonej działalności, jednym z najbardziej elastycznych systemów czasu pracy jest równoważny czas pracy. Sprawdź, jak przygotować grafik w systemie równoważnego czasu jest równoważny system pracy?Warto na samym początku odpowiedzieć sobie na pytanie, czym jest równoważny system pracy? Jest to jeden z modeli ewidencjonowania czasu pracy, który ze względu na charakter i rodzaj pracy czy też jej organizacji dopuszcza wydłużenie dobowego czasu pracy do 12 godzin. Taki system obowiązuje w okresie rozliczeniowym, który nie może przekraczać jednego miesiąca. Jak sama nazwa wskazuje równoważny czas pracy należy po prostu równoważyć – w tym systemie równoważy się ten czas krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w wybranych dniach oraz dniami wolnymi od system pracy a prawoDokładne informacje na temat równoważnego czasu pracy znajdziemy w Kodeksie pracy, a dokładniej w rozdziale IV “Systemy i rozkłady czasu pracy”. Artykuł 135 mówi dokładnie na ten temat:§1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od ten temat pisaliśmy w poprzednim akapicie. Ten przepis polega on na wydłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy do maksymalnie 12 godzin. Dopuszczalne jest oczywiście przedłużenie do 9, 10 lub 11 godzin w okresie rozliczeniowym do jednego miesiąca. Warto skupić się dodatkowo na paragrafie drugim, który brzmi:§2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy, o którym mowa w § 1, może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 3 stanowią przepisy, okres rozliczeniowy może być przedłużony w szczególnych sytuacjach do 3 miesięcy. Kiedy tak może się stać? Pracodawca, który chce wydłużyć okres rozliczeniowy powinien skierować swoją decyzję do związków zawodowych. Wtedy związki zawodowe muszą udzielić zgody na wydłużenie okresu rozliczeniowego. Brak związków w firmie lub też brak zgody związków zawodowych na wydłużenie czasu pracy wpływa na decyzję o przedłużenie okresu rozliczeniowego, która należy do inspektora pracy. Równoważny system czasu pracy wydłużony do trzymiesięcznego okresu rozliczeniowego może spowodować ryzyko przestoju w firmie. W sytuacji gdy pracodawca ustalił najwięcej godzin pracy np. na ostatni z miesięcy wydłużonego okresu rozliczeniowego, a w rzeczywistości okaże się, że pracy wystarczy na osiem godzin, nie może z tego powodu zmienić grafiku pracy. Pracownik wciąż pozostaje gotowy do pracy; stąd opisane ryzyko przestoju wynikające z równoważnego czasu ważnym zapisem w Kodeksie pracy dotyczącym równoważnego czasu pracy jest paragraf 3:§3. Przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy, o którym mowa w § 1, może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 4 tym przypadku tak jak w komentarzu do paragrafu 2, wydłużenie okresu rozliczeniowego jest możliwe za zgodą związków zawodowych lub po wcześniejszym zawiadomieniu właściwego inspektora pracy w systemie równoważnym – o czym pamiętać podczas jego przygotowania?Harmonogram pracy w systemie równoważnym wymaga precyzyjnego przemyślenia i uważnego opracowania. Grafik pracy powinien być przygotowany bardzo szczegółowo. Należy przede wszystkim pamiętać o tym że:pracownikowi przysługuje co najmniej tyle godzin odpoczynku, ile godzin przepracował według wydłużonego dobowego czasu pracy;brak wydłużenia dobowego wymiaru czasu powoduje, że odpoczynek musi wynosić co najmniej 11 godzin;przeciętna tygodniowa norma pracy powinna wynosić 40 godzin;jeśli planujemy 5 dni w tygodniu po 12 godzin, należy uwzględnić mniejszą liczbę godzin w innych tygodniach;pracownikowi który wykonuje pracę według równoważnego systemu pracy przysługuje 35 godzin ciągłego odpoczynku nieprzerwanego w tygodniu;pracodawca powinien zapewnić zatrudnionemu w danym okresie rozliczeniowym odpowiednią liczbę dni wolnych, która wynosi taką samą liczbę niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, który przypada na dany branże najczęściej wykorzystują równoważny system pracy?Kodeks pracy nie definiuje precyzyjnie listy zawodów, w których jest możliwość stosowania, równoważnego czasu pracy w ramach artykułu 135 Kodeksu pracy. Tak jak wspomnieliśmy wcześniej, warunkiem stosowania równoważnego systemu jest rodzaj pracy lub jej organizacja. Jest to więc system stosowany w zawodach, w których często dochodzi do spiętrzenia obowiązków w dane dni tygodnia. Taki grafik pracy najczęściej wykorzystywany jest w gastronomii i hotelarstwie oraz firmach eventowych a także zakładach pracy stosujących grafik pracy Infor Czas pracy przy pilnowaniu mienia lub ochronie osóbDla pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także dla pracowników zakładowych straży pożarnych oraz zakładowych służb ratowniczych pracodawca może wprowadzić system czasu pracy, w którym możliwe jest wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin w miesięcznym okresie rozliczeniowym (art. 137 KP). Wprowadzając taki system czasu pracy, pracodawca powinien wziąć pod uwagę rodzaj chronionego obiektu, wyposażenie pracowników w broń palną. W przypadkach ochrony obiektów, w których pojawiają się klienci, np. urzędy, banki, praca w ochronie po 24 godziny na dobę nie jest wskazana, gdyż po kilkunastu godzinach pracy zmęczenie pracownika może znacznie obniżać skuteczność sprawowanej przez niego ochrony. Natomiast praca w systemie 24-godzinnym jest uzasadniona przy ochronie magazynów lub innych budynków, gdzie tylko sporadycznie pojawiają się osoby tym systemie okres rozliczeniowy wynosi miesiąc, ale w szczególnie uzasadnionych przypadkach można go wydłużyć do 3 miesięcy, a przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych nawet do 4 po okresie pracyPracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi bezpośrednio po okresie pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek dobowy równy co najmniej liczbie przepracowanych godzin (24 godziny pracy = 24 godziny odpoczynku). Natomiast odpoczynek tygodniowy powinien wynosić po pracy na 24-godzinnej zmianie nieprzerwanie 48 godzin. W tym przypadku stosuje się bowiem analogiczną zasadę, jak przy systemie pozwalającym na wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 16 godzin, a więc 35 godzin odpoczynku tygodniowego pomniejsza się o mieszczący się w nim odpoczynek dobowy i dodaje się do niego 24 godziny, co daje w sumie 48 godzin odpoczynku (35 – 11 + 24 = 48).Czas pracy w ruchu ciągłymPraca w ruchu ciągłym może mieć miejsce tylko w dwóch sytuacjach: przy pracach, które ze względu na technologię produkcji nie mogą być wstrzymane, przy pracach, które nie mogą być wstrzymane ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności (art. 138 KP

12 godzinny system pracy grafik